Besti flokkurinn og besta fólkið

 

Var að lesa viðtalsgrein í Fréttatímanum við Jón Gnarr og Einar Örn Benediktsson, en greinin sú fékk mig virkilega til að hrökkva í kút.  Þar sem ég var stödd í Kína í aðdraganda sveitarstjórnarkosninganna og gat því ekki fylgst svo glatt með, fékk ég dálítið ranga mynd af því sem Besti flokkurinn stendur fyrir.

Ég hélt að þetta gengi allt út á að gera grín að kerfis- kerlunum og körlunum og lífga upp á borgina með allskyns skemmtilegum uppákomum. Þetta fannst mér kappnóg ástæða til að styðja þetta nýja ferska fólk, sem ullaði bara á kerfið án gamans og í..

Stefnuskráin fannst mér stórfyndin og finnst að mörgu leyti enn, en munurinn er sá að nú finnst mér hún líka stórmerkileg og falleg. Nú skil ég hvers vegna Dagur vildi taka þátt í samstarfi, og líka ýmsa hegðan borgarstjóra, sem mér fannst ansi furðuleg á köflum. 

Einlægni og sannsögli á greinilega ekki upp á pallborðið hjá stórum hluta borgarbúa og þess vegna snúast menn af þvílíkri hörku gegn borgarstjórninni. Að lúta valdinu virðist svo ríkt í huga okkar að við neitum að sjá þegar fram kemur afl, sem býður okkur með sér til góðra verka með heiðarleika, velvilja  og sannsögli að vopni.

Ég vona og bið að þeim félögum verði vel ágengt.  Það yrði bara alger nýnæmis sprengja ef "sjálfstæðisdýrkendurnir" í borgarstjórn smituðust, hættu að taka við skipunum úr Valhöll, og færu af tala af hjartans einlægni, ásamt því að segja satt, án þess að líta alltaf til valdsins um leyfi.

Ég fór fram á að flokkurinn, sá Besti, segði af sér, en ég tek það auðmjúk aftur í skjóli orða þeirra tvímenninga sem sem mér finnst að ásamt öðrum forsvarsmönnum Besta flokksins eigi heiður skilinn fyrir að nálgast þessi afdödkuðu og oft spilltu stjórnmál okkar á nýjan og mannlegan hátt. Ég áttaði mig ekki á  hvernig við lútum alltaf valdinu og valdboðum, og gleymum okkar eigin gildum. Takk fyrir að vekja mig, og áfram með smérið! 

Gleymið samt ekki lögbundini framfærsluskyldu sveitarfélaga á erfiðum tímum, það er mál málanna í dag.