Föstudagurinn langi.

 Ég man þá tíð þegar ég var lítil stelpa að varla mátti anda á þessum degi svo heilagur var hann. Ég var klár á að hann væri lengsti dagur ársins, enda benti nafnið til þess, og hann var svo endalaust leiðinlegur. Að vísu stalst maður afsíðis til að brosa væri þess þörf, en tilefnin voru nú aldeilis ekki mörg. Ég efast um að maður hefði haft það af hefði vitneskjan um tilvonandi páskaegg ekki verið fyrir hendi.

 Í gömlu gufunni hljómaði yfirleitt þung klassisk sorgartónlist og ýmis meiriháttar stórvirki gömlu meistaranna á því sviði, en mikið rosalega kunni ég lítið að meta það í þá daga. Mér datt þetta svona í hug þar sem ég var að kveikja á útvarpinu og þar hljómar yndisleg Bach píanótónlist sem vekur með mér sannan gleðihroll. Eins gott að ég er ekki barn ennþá, því þá átti maður helst að vera sorgbitinn allan daginn og fátt til að gleðjast yfir.

Eins og allir vita tekur fólk, aðallega karlmenn í austrinu, upp á ýmsum furðulegum tiltækjum á þessum degi, eins og að láta krossfesta sig til að minnast pínu frelsarans. Sumir láta gera það ár eftir ár, en það imponerar mig ekkert, því það læðist næstum að mér sá grunur að þetta verði að einhverri "perralegri" áráttu, eða athyglissýki. E.t.v. eru þessir menn bara að reyna að sanna að Kristur hafi svo auðveldlega getað sloppið lifandi af krossinum, en ef svo er berast raddir þeirra ekki út um heim. Það væri þokkalegt ef þessar sjálfspyndingar yrðu til að umbylta kristnisögunni.

Það besta við þennan dag í nútímanum er einmitt tónlistarflutningur gömlu gufunnar sem mér leiddist svo endalaust áður en ég lærði að hlusta og gleðjast. Þar eru einmitt forsendurnar fyrir að setjast niður og hugleiða framgang mannkyns þá og nú.

Ég er heittrúuð á það góða í fari manna og aðhyllist krisna siðfræði, svo og alla aðra siðfræði sem boðar kærleika og frið meðal okkar jarðarbúa.

Athugasemdir

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 23.4.2011 kl. 16:55]

Það má með sanni segja Beggó mín, eigi mátti maður mikið, sem betur fer hefur þetta breyst og annað andrúmsloft í dag.

Tek undir síðustu orð þín af öllu hjarta
Gleðilega páska til þín og þinna

Milla

[Anna Ragnhildur, 23.4.2011 kl. 19:07]

Beggó frænka! Sæll og blessuð  

En hvað ég er sammála þér. Mér finnst svo gott að fá árlega einn svona rólegan dag, í öllu stressinu.

Takk fyrir skemmtileg skrif. Þú ert góður penni.

Já, ég er dóttir Agga og Hrefnu

Gleðilega páska!

[Bergljót Gunnarsdóttir, 23.4.2011 kl. 23:00]

Sælar báðar tvær og gleðilega páska!

Mikið finnst mér gaman að rekast á þig hérna inni á síðunni Annamín, á dauða mínum átti ég von en ekki þér. En það er víst alltaf von á einhverju nýju og skemmtilegu. Hvar ertu stödd í heiminum? Býrðu kannski hérna heima? Ef þú ert hér á landi langar mig rosalega til að bjóða þér á sýninguna mína sem opnar 30. april í Iðuhúsinu Lækjargötu. Formleg opnun er milli kl. 14 og 17 þann dag.Takk enn og aftur fyrir innlitið og hólið.

[Anna Ragnhildur, 24.4.2011 kl. 10:50]

Sæl aftur Beggó mín.

Já ég flutti heim 2006 og er í 100% vinnu. Ég er að vinna 30.apríl en mun kíkja við í Iðuhúsi í matartímanum mínum uppúr kl. 14. Þá getum við rabbað svolítið saman   Takk fyrir boðið! Sjáumst frænka!

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 24.4.2011 kl. 18:31]

Mínar minningar úr æsku og frameftir aldri var að allir virtust með vitund og vilja keppast við að gera þennan dag sem leiðinlegastan.

Gleðilega páska!