Barátta og baráttuleti

Það var eitthvað sorglegt við að sjá svör fólks við spurningunni um hvort ætti að hafa verslanir opnar 1. maí. Það var fréttamaður sjónvarps á annarri hvorri stöðinni sem spurði, og þeir sem svöruðu virðist hann hafa hitt á förnum vegi, þ.e. úrtak af hinum almenna borgara.

Auðvitað var þarna fólk, allt í eldri kantinum, sem var skýlaust meðmælt lokun, til þess að afgreiðslufólk verslana fengi frí á sjálfum baráttudegi verkalýðsins. Það skilur hvað málið snýst um og stendur með þeim sem í hlut eiga.

En eftir því sem liðið yngdist sem spurt var, var eins og enginn skilningur væri á hvers vegna til stóð að loka, og ung kona setti upp ákaflega innantóman svip yfir þessari fáránlegu spurningu og opineygð með heimskusvip svaraði hún að henni fyndist sjálfsagt að hafa opið.

Verkalýðsbaráttan virðist bara hreinlega ekki vera í tísku, samkvæmt þessari könnun og það sjokkerar mig líklega meir en ég vil viðurkenna. Er unga kynslóðin virkilega svo sjálfhverf að hún geti ekki lifað af einn dag, þó búðir loki vegna baráttu þeirra sem þar vinna fyrir betri kjörum.

Svo er annað mál hvort unga fólkið sem fær frí á þessum baráttudegi fyrir betra lífi nennir að fara í kröfugöngu og láta að sér kveða. Það er stundum eins og unga kynslóðin ætlist til þess að þeir sem á undan ganga, foreldrar og vinnufélagar, geri allt fyrir hana, þetta sé bara ekki hennar mál.

Hvernig geta lífskjörin batnað ef fólkinu sem er ungt og sprækt er alveg sama og nennir ekkert að gera í málunum.

Sem betur fer er líka ungt fólk með skoðanir og framtak, en ég ætla að leyfa mér að alhæfa að það sé í miklum minnihluta.

Þetta er verðugt umhugsunarefni á 1. maí.

Um framtak og efndir þeirra sem herjað er á um betri lífskjör vil ég sem minnst segja, ég gæti orðið ótæpilega orðljót við að gefa þeim hugsunum mínum pláss hér á síðunni.

Upp með réttlæti, skynsemi og hærri laun. Launakjör hins almenna launamanns og ellilífeyrisþega eru þvílíkt hneyksli að maður roðnar við tilhugsunina.

Til hamingju með daginn launafólk!

 

Athugasemdir

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 1.5.2012 kl. 07:54]

Þetta er afskaplega sorgleg þróun, ef hægt er að nota orðið þróun yfir þessa gildishrörnun.